Οι κατοικίες που έχουν κατασκευαστεί πριν το 1992 είναι αδύναμες ως προς την εξοικονόμηση ενέργειας. Πρόκειται για κτήρια που έχουν παντελή ή μερική έλλειψη θερμομόνωσης, έχουν παλαιά κουφώματα (πλαίσια, μονούς υαλοπίνακες κ.ά.), ελλιπή ηλιοπροστασία στις νότιες και δυτικές όψεις τους, μη επαρκή εκμετάλλευση του ηλιακού δυναμικού της χώρας και τέλος, ανεπαρκή συντήρηση των συστημάτων θέρμανσης & κλιματισμού, με αποτέλεσμα τη σπατάλη ενέργειας. Μπορούν αυτά τα κτήρια να φτάσουν να εξοικονομούν έως και το 55 % της δαπανούμενης ενέργειας για την θέρμανση και τον κλιματισμό τους. Με την κατάλληλη πληροφόρηση των ιδιοκτητών και την πραγματοποίηση μίας σειράς εργασιών μπορεί να εξοικονομηθεί μεγάλο μέρος της δαπανούμενης ενέργειας και έτσι να ξοδεύονται λιγότερα χρήματα.
Εξωτερική θερμομόνωση
Το θεαματικό μονωτικό αποτέλεσμα της εξωτερικής θερμομόνωσης ( Κέλυφος )βασίζεται σε 2 βασικά χαρακτηριστικά.
1ον την εξάληψη των θερμογεφυρών(σημεία όπου διακόπτεται το θερμομονωτικό υλικό) στα σημεία επαφής των δοκών και υποστηλωμάτων με την τοιχοποιία
2ον ακολουθεί μια βασική αρχή «Η θερμομόνωση είναι πιο αποτελεσματική όταν τοποθετηθεί στο εξωτερικό τμήμα του κτιρίου» Εξασφαλίζοντας την μείωση κατανάλωσης 45-60% ρεύματος για δροσισμό το καλοκαίρι και πετρελαίου για θέρμανση το χειμώνα, αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα την θερμική άνεση του χώρου και την ποιότητα της ζωής των ενοίκων. Διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία των εσωτερικών χώρων για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μετά το σβήσιμο των συστημάτων θέρμανσης και δροσισμού και αυξάνει τη διαφορά θερμοκρασίας του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο. Η εξωτερική θερμομόνωση αναβαθμίζει ενεργειακά το κτίριο, μειώνοντας την συνολική κατανάλωση του σε ενέργεια. Σύμφωνα με την ευρωπαική οδηγία 2002/91/ΕΚ τα κτίρια θα αποκτήσουν ενεργειακή ταυτότητα η οποία θα εξαρτάται απο την συνολική κατανάλωση ενέργειας σε kwh/m2. Σε όσα κτίρια δεν πληρούνται οι απαιτήσεις της ενεργειακής ταυτότητας δεν θα μπορούν να πραγματοποιηθούν αγοραπωλησίες και μισθώσεις ενω η ενεργειακή ταυτότητα υψηλής κλάσης θα αυξάνει την εμπορική και θα μειώνει την αντικειμενική αξία του κτιρίου.
Υγρομόνωση ή στεγανοποίηση
Προστατεύει από την εξωτερική υγρασία, το νερό της βροχής, την εσωτερική υγρασία και δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μούχλας και μικροοργανισμών. Σημαντικό κομμάτι της μόνωσης ενός κτιρίου είναι η στεγανοποίησή του ή αλλιώς υγρομόνωση. Eάν το κτίριο δεν είναι προστατευμένο από την υγρασία οι πιθανότητες γήρανσης αυξάνονται και η διάρκεια ζωής του μικραίνει σημαντικά, ενώ τα δομικά υλικά και οι τυχόν υπάρχουσες θερμομονώσεις απορροφούν υγρασία ή/και καταστρέφονται. Oπως σε όλες τις περιπτώσεις, η πρόληψη είναι σημαντική. Tο αρχικό κόστος της σωστής υγρομόνωσης θα αποσβεστεί σε βάθος χρόνου καθώς το σπίτι θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Tο υπόγειο, όπως και η στέγη ή το δώμα είναι τα πιο εκτεθειμένα σημεία του κτιρίου και τα πλέον επιρρεπή σε φθορές και υγρασίες. Oι τοίχοι που βρίσκονται κάτω από το έδαφος της γης, όπως και τα ισόγεια δάπεδα απορροφούν όλη την υγρασία από το χώμα. Στα κτίρια χωρίς υπόγειο τα μονωτικά υλικά πρέπει να φτάνουν μέχρι και 30 εκ. πάνω από τη στάθμη του εδάφους, ενώ σε αντίθετη περίπτωση οι τοίχοι να στεγανοποιούνται σε δύο επίπεδα, 15 εκ. πάνω από την πλάκα και 30 εκ. πάνω από τη στάθμη του εδάφους.
H επιφάνεια που θα στεγανοποιηθεί πρέπει να είναι απολύτως στεγνή, αλλιώς το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό από το επιθυμητό. Συνεπώς, η υγρομόνωση δεν πρέπει να γίνεται σε περίοδο βροχών. Mετά από βροχή πρέπει να περάσουν τουλάχιστον τρεις μέρες έως ότου το δομικό στοιχείο στεγνώσει πλήρως και κατά φυσικό τρόπο. Eάν δεν μπορεί να στεγανοποιηθεί ο εξωτερικός τοίχος (π.χ. σε περίπτωση εμφάνισης υγρασίας σε υφιστάμενο κτίριο) τα υγρομονωτικά επιχρίσματα μπορούν να μπουν και εσωτερικά. Tο ουσιαστικό είναι να υπάρχει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επαρκής υγρομόνωση.
Κάθε κτήριο όσο παλαιό κι αν είναι μπορεί να εξοικονομεί ενέργεια , κατόπιν κάποιων παρεμβάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου